jueves, 19 de junio de 2008

A serpe súmica


Sitúa sobre os círculos da serpe os números do 1 ao 9, de maneira que cada línea de 3 números, sume 13.

Pares e impares nunha suma


Coloca os números do 1 ao 9, realiza a suma que aparece no taboleiro, colocando os números pares nos cadrados e os impares nos círculos.

Oito números en línea


Coloca as cifras do 1 ao 8 nos cadrados da línea, de forma que a diferencia(non importa a orde), entre dous números veciños, non sexa nunca menor que 4.

O cadrado de números


Coloca os oito primeros números no taboleiro, de forma que cada número que esté no cadrado, sexa a diferencia dos que estén nos círculos aos seus lados.

O triángulo que suma igual


Distribue as cifras do 1 o 6 no taboleiro, de forma que a suma de cada lado do triángulo sexa a mesma.

A roda numérica


Sitúa os números do 1 ao 9 nos cadros do taboleiro, de forma que todas as líneas de tres números sumen 15.

Sete números na Y grega


Coloca as cifras do 1 o 7 no seguinte taboleiro, de maneira que dous números consecutivos non estén xuntos nin vertical, nin horizontal e tampaouco en diagonal.


miércoles, 18 de junio de 2008

As matemáticas no son solo de homes



Sempre se escoitou falar de sabios matemáticos, pero ao largo da historia tamén tiveron un papel importante as mulleres "sabias matemáticas":




A primera muller da que se ten noticia que dedicou a súa vida as matemáticas é Hypatia de Alejandría(s.1V-V d.c.) que iniciou as súas actividades con Euclides e continuou con grandes matemáticos como Arquímedes, Apolino e Pappus. A obra de Hypatia centrouse nos comentarios sobre as obras dos matemáticos anteriores e en traballos orixinais sobre curvas cónicas.


En tempos máis recentes cabe señalar a Emilie du Chátelet (1706-1749), amiga de Voltaire, traductora ao francés das obras de Newton. Contribuiu a introducir en Francia, as ideas de Leibniz. Realizou investigacións sobre a calor e o movemento.

A francesa sofía Germain((1773-1831), foi autodictada na súa formación matemática debido as dificultades que encontrou para recibir unha educación normal. Traballou sobre as vibracións de superficies elásticas.

Ada Byron Lovelace (1815-1852), filla do poeta Lord Byron, recibiu formación matemática inusual na súa época. Os seus traballos estiveron ligados aos de Charles Babbage, inventor do ordenador, e relacionáronse coas matemáticas aplicadas a computación.

A rusa Sonia Kovalevky (1850-1891) foi unha das primeiras mulleres que tivo aceso aos estudios universitarios. Os seus traballos abarcaron varios aspectos das matemáticas, enseñou matemáticas na universidade de Estocolmo.

Emmy Noether (1882-1935) modificou desde os seus fundamentos a Álxebra do siglo XX. Este mérito sitúaa entre as matemáticas máis relevantes do siglo. É recordada na comunidada matemática como un ser humano cheo de bondade, altruismo, alegría de vivir e inxenua á vitalidade. Conseguir unha cátedra de matemáticas; feito que logrou por primeira vez unha muller en Alemaña. Sufriu moitos problemas por condicións de muller e de xudía. Estos culminaron coa súa separación da ensinanza e expulsión de Alemania polos nazis. Viviu os seus últimos anos ensinando e envestigando en Estados Unidos.

Xa estamos ao remate do curso, e para os de 4º este é o noso último ano. Votaremos de menos aos profesores que estiveron con nós desde que empezamos en parbuliños e tamén aos profesores que nos axudaron para que saíramos do Monte Caxado cuns amplios coñecementos.

Con respeto as matemáticas...teñoas aprobadas, non sei con que nota pero ó importante é que teño case todo aprobado, xa que se dios quere só me queda física e química.

domingo, 15 de junio de 2008

O 2 non existe

Sabemos que hai un número infinito de números primos. Entre eles, sólo un é par. De modo que se eliximos un número primo ao azar, a probabilidade de que éste número sexa par é 1⁄∞ = 0. Non hai un número primo par; o 2 non existe.

Os dous erros

Nestes enunciados coméntense dous erros:

-Madrid é a capital de España
-Dous por dous é igual a cinco
-Andrew Wiles demostrou en 1994 o teorema de Fermat.


¿Cales son os dous erros?